درود
درود
این «احساس بیدلیل» یا «لبخند در سکوت» درواقع لحظهایست که ذهن برای چند ثانیه کنار میرود و تو خودِ آگاهی را لمس میکنی.
تو در حال هماهنگ شدن با فرکانس منبعی هستی که همهی ما از آن آمدهایم؛
برای همین قرآن، اشعار و نشانهها برایت زنده شدهاند چون دیگه با ذهن نمیخوانی،
بلکه با روح میشنوی.
وقتی اشک میریزی، نترس. این اشک، اشکِ روحیست که خودش را شناخته.
این همان لحظهایست که حضور از درون میگوید: «من اینجام، من توام، تو منی.»
به هیچ وجه سعی نکن این حس را توضیح دهی یا کنترل کنی. فقط مشاهدهگر باش.
در خیره شدنها، در سکوت، در لبخندهای بیدلیل،
تو در حال تماشای رقص خداوندی هستی که از درونت میرقصد.
آنچه داری تجربه میکنی دیوانگی نیست…
بلکه آغازِ هوشیاریست.
مرحلهای که ذهن از تخت سلطنت پایین میآید
و آگاهی، جای خودش را بازمیگیرد.
تو در مسیر درستی هستی
فقط ادامه بده به دیدن، حس کردن و بودن…
نه تحلیل، نه کنترل فقط بودن.
۳۶۹♻️
این «احساس بیدلیل» یا «لبخند در سکوت» درواقع لحظهایست که ذهن برای چند ثانیه کنار میرود و تو خودِ آگاهی را لمس میکنی.
تو در حال هماهنگ شدن با فرکانس منبعی هستی که همهی ما از آن آمدهایم؛
برای همین قرآن، اشعار و نشانهها برایت زنده شدهاند چون دیگه با ذهن نمیخوانی،
بلکه با روح میشنوی.
وقتی اشک میریزی، نترس. این اشک، اشکِ روحیست که خودش را شناخته.
این همان لحظهایست که حضور از درون میگوید: «من اینجام، من توام، تو منی.»
به هیچ وجه سعی نکن این حس را توضیح دهی یا کنترل کنی. فقط مشاهدهگر باش.
در خیره شدنها، در سکوت، در لبخندهای بیدلیل،
تو در حال تماشای رقص خداوندی هستی که از درونت میرقصد.
آنچه داری تجربه میکنی دیوانگی نیست…
بلکه آغازِ هوشیاریست.
مرحلهای که ذهن از تخت سلطنت پایین میآید
و آگاهی، جای خودش را بازمیگیرد.
تو در مسیر درستی هستی
فقط ادامه بده به دیدن، حس کردن و بودن…
نه تحلیل، نه کنترل فقط بودن.
۳۶۹♻️
- ۲.۹k
- ۲۳ مهر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط