گاه ن گریآرامت م ند و

گاهے نہ گریہ‌آرامت مے ڪند و
نہ خنده؛
نه فریاد آرامت مےڪند و نہ سڪوت؛

آنجاست ڪہ با چشمانےخیس
دستانت را رو به آسمان
بلند میڪنےو میگویے :

یا طبیـب ‌و یا حبیبــ