مثلن یهو نشستی قلبت میزنه و از دلشوره ریش ریش میشه

مثلن یهو نشستی، قلبت میزنه و از دلشوره ریش ریش میشه...
یکی از مزخرفترینش، وابستگی حالت ب حال دور بریاته. اینک شاید خودت واقعن غمگین نباشی، خودت درد بدی نداشته باشی اما مث ی سگ ولگرد داغون باشی. اما اینا اهمیت نداره. مهم نیس ک تو چقد واسه تک تک اون دردا و غما اشک ریختی، چقد استرس کشیدی، چقد روانت بهم ریخته، چون اونا درد تو نیستن...
پس اگ اونجایین، وختی یکی ازتون، حتی یکبار، محض رضای خدا فقط یک بار، ازتون حالتونو پرسید، و واقعی بود، جواب بدین. یا بگین این ب اونا مربوط نیس یا واقعن کاری نمیتونن بکنن. شما هیچوخ نمیفهمین اون آدم چقد ناآگاهیش رو شبا داد زده و برای غمایی ک نمیدونه چین درد کشیده و گریه کرده. شما هیچوخ اون عذابو نمیبینین. پس محض رضای سگ، فیک اسمایل نفرستید. طرفتون خر فرض نکنید. چون این جور خیلی مشمئز کننده میشین.
چون شمایی ک میگی هیچ رفیقی نداری، داری( جدا از فیک و واقعی بودنش، هر چند ک الان واقعن اهمیتی داره؟)، فقط ی تیک گوه از دوران قبلیتون تو دهنتون مونده ک نمی‌ذاره دهن وامونده تونو وا کنین و حرف بزنین...
جدی میگم، اینو ب خودتون بگیرین...
s.gh