من به بهانه ی رسیدن به زندگی

من به بهانه ی رسیدن به زندگی
همیشه زندگی را كشته ام.
فاجعه ی زندگی من این است كه
یكبار زندگی را مثل زهر نوشیده ام و گذشته ام
و اكنون كه به اندیشیدن بدان بازگشته ام
احساس می كنم همان جام زهر را
بی نهایت بار از نو و از نو می نوشم و می نوشم.

#محمود_دولت_آبادی
دیدگاه ها (۱)

تو آخرین چوب کبریتی هستی که می‌باید به آتشی عظیم مبدل شوی و ...

آیدا...؛حرف های تو مایه های اصلی این زندگی است ...و مایه های...

آسمان قلبش گرفته روسری را باز کنگیس برصورت بچرخان و خسوف آغا...

بار فراق بستم و ، جز پای خویش راکردم وداع جملهٔ اعضای خویش ر...

بسم الله الرحمن الرحیم عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ - خداوند ...

کف دستم رو نگاه کرد و گفت گمشده داری. این خط که شبیه هشت هست...

خدا توبه کنندگان را دوست دارد

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط