گوشی تلفنت را بردار

گوشیِ تلفنَت را بردار....
بگذر از این
دست دست کردن هایِ بیهوده و پوچت.
از این ای کاش و باید ها...
از این بلاتکلیفی که مثل مار
همه ی این دوست داشتن را پیچیده,
فقط یک لحظه,
چشمهایت را ببند...
همه یِ دلتنگی هایت را بریز
در سیم های پر پیچ و تابش,
تا برسد به دستِ گوشهایِ سنگینِ من....
هر چه بلند تر....
هرچقدر هم واضح تر....
این دوری را کمتر کن....
فاصله امانِ صبرَم را بریده...