black flower(p,175)

black flower(p,175)

دنیل خم شد.

تهیونگ:... چی کار میکنی؟

دنیل: مراقب باش بذار کمکت کنم.

بازوهای عضلانیش رو دور کمر باریک تهیونگ پیچید و بلندش کرد.

تهیونگ: نه.... خودم میتونم....

تهیونگ زبون سنگین شده اش رو به حرکت در آورد و با لکنت گفت

اما دنیل اجازه ی حرکت به بدن بی جونش رو نداد.

دنیل: نه.... ممکنه به خودت صدمه بزنی

دنیل گفت و فشار دستای قویش رو بیشتر کرد.

تهیونگ: نه نکن.... کمک تو رو نمی خوام.... به جون سوک سونبه زنگ میزنم...

دنیل چشماش رو چرخوند و بهش توجه ی نکرد.

تهیونگ: ولم کن.... جون سوک سونبه اون.... باید به اون زنگ بزنم.....

دنیل: داری حوصله ی من رو سر میبری تهیونگ تو با من میای

تهیونگ سعی کرد مبارزه کنه...
اما ضعیف تر از چیزی بود که بتونه مقاومت کنه و خودش رو از دست دنیل نجات بده.

تهیونگ: ....نه....نه... تو

آلفا با خشم بهش غره رفت.

دنیل: خفه شو وگرنه دهنت رو میبندم.

گفت و تهیونگ بیچاره رو از وسط جمعیت به سمت در پشتی کلاب کشوند.

تهیونگ خیلی گیج بود و دقیقا مطمئن نبود که چه اتفاقی می افته اما مطمئن بود که دنیل فکر خوبی تو سرش نیست و می خواد بهش آسیب بزنه.

تهیونگ: نکن... من .... باید برم.

دنیل مچ دست تهیونگ رو محکم فشار داد و ساکتش کرد.

*********
دوستان پیج رو خصوصی کنم؟