هست مستی که مرا جانب میخانه برد

هست مستی که مرا جانب میخانه برد
جانب ساقی گلچهره دردانه برد

نعل آنست که بوسه گه او خاک بود
لعل آنست که سوی می و پیمانه برد

#حضرت_مولانا
دیدگاه ها (۱)

ای نوش کرده نیش رابی خویش کن با خویش رابا خویش کن بی خویش را...

سنگْ شِکاف می‌کند در هَوَس لقای توجان پر و بال می‌زند در طَر...

شراب شوق می نوشم به گردیار می گردمسخن مستانه می گویم ولیهشیا...

آمده ام که سر نهم؛ عشق تو را به سر برم ور تو بگویی ام که نی؛...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط