زن قوی

زنِ قوی
یاد گرفته است
در طوفان بایستد
نه چون بی‌نیاز از عشق
که چون خود عینِ عشق است ..
او از شکست‌ها پُل می‌سازد
و از زخم‌هایش، چراغی برای راه ..
دست‌هایش دعاست و چشمانش آینه‌ی آسمان
دلش جایی‌ست که حتی خدا
برای آرام گرفتن به آن سر می‌زند ..
زنِ قوی، نه در بند تقدیر است و نه اسیر نگاه‌ها
او در عشقش می‌سوزد،اما سوختنش خاکستر نمی‌شود
آفتاب می‌شود و جهان را گرم می‌کند ..