کمی خودتون رو بردارید بتکانید از تمام این فکرهای بی ر

کمی‌ خودتون رو بردارید بتکانید ، از تمام این فکرهای بی‌ رنگ ، از این حرفهای تو خالی‌ بی‌ رویا ...
روزگار رقصنده‌ی دست خودمونه جونم ، بخواهی برات تانگو می‌‌رقصه ، نخواهی تو رو رقاصهٔ تموم ساز‌ها و آواز‌های خودش می‌کنه ...
دست رویا رو بگیر
برای یک بار هم که شده دور شو از شهر ناامیدی و باور کن تو با همین چهار حرف " ا م ی د " معجزه خواهی‌ کرد .
می‌ روند ؟
فدای سرت
می‌ مانند ؟
خوش بحال لحظه‌ها شون که با تو ثبت می‌شه
طوفان شده ؟
قشنگترین رقص رو برای همین روز بزار
اونقدر زیبا حرکت کن که هر کی‌ رد شد بگه : چه طوفان زیبایی ...
زیبا باش و باور کن می‌‌شود ،اگه بخواهی در همین روز‌های بی‌ مهری می تونی برای خودت ، برای کسانی‌ که در قلبت جا دارن رویایی‌ترین باشی‌ ... می شود
naghmeh