عشق تحت تعقیب

عشق تحت تعقیب
بخش بیست‌وپنجم
شدو
خب بعد صبحونه سونیک منو میبره به اتاقی که توش پراز از سازه و کلی چیز میز دیگه.
_ ببینم یعنی خودت رو آهنگات کار میکنی؟
سونیک: آره چطور مگه؟
_ این کار یکم سخت نیست حتی خودت آهنگات رو مینویسی؟!
سونیک: آره خودم مینویسم شاید سخت باشه اما لذت‌بخشه.
تا حالا یکم از آهنگاش رو گوش کردم، اینو به هیچکسی نگفتم چون دوست ندارم فکر کنن یه تخته‌م کمه، ولی آهنگاش خیلی قشنگه. تازه اینجا ساز‌هایی رو داره که منم از چندتاشون خوشم میاد. مثل پیانو و گیتار، ولی هیچوقت آهنگی نزدم.
سونیک وقتی شروع میکنه به ظبط آهنگش میخونه. واوییی!! چقدر از نزدیک صداش قشنگ تره!! حرف نداره واقعا عالیه. تیلز بهم چندباری راجب کنسرت‌هاش حرف زده گفته چقدر حرکات و صداش بینظیره ولی نه تا این حد. حتی گیتارش رو هم برمی‌داره و یه بخشش رو هم با اون میزنه، آهنگش که تموم میشه دستگاه ظبطش رو خاموش میکنه...من هنوز محو آهنگش بودم.
سونیک: خب چطور بود؟ امروز یکم صدام گرفته زیاد جالب نشد.
_ شوخی میکنی عالی بودی سونیک! این آهنگت واقعا قشنگه.
سونیک: جدی میگی ممنونم. یه هفته وقت برد تا بنویسمش. هی توهم تاحالا آهنگ خوندی؟
_ کی من؟ اصلا هیچوقت تو زندگیم آهنگ نخوندم، فکر نمیکنم صدامم قشنگ باشه.
سونیک: حتی یه بارم یه آهنگ نخوندی حتی موسیقی هم؟!
_ حتی موسیقی، من زیاد اهل اینکار نیستم یعنی هنر و استعدادش رو ندارم.
سونیک: این مسخره‌س چون تا حالا تمرین نکردی اینو میگی، زودباش یه آهنگی که خیلی دوسش داری رو بخون.
_ چییی اما...
سونیک: لطفاااا
_ باشه فقط واسه اینکه حالت بهتر بشه.
به یکی از آهنگایی که‌ خیلی دوسش دارم فکر میکنم و میخونمش...من‌ اصلا صدای خوبی ندارم!!