بانگ در بانگ

بانگ در بانگ
خروسان می خوانند.

تا دوردست های گمان اما
در این پهنه یِ ماسه و شوراب
روستائی نیست.

روز است که دیگر باره باز می گردد
یادآورِ صبح و سلام و سبزه،
و تحقیر است که هر سپیده دَم
از نو
اختراع می شود
در تجربه گریان همیشه