حجاب مرهم زخمهای حسین

حجاب مرهم زخمهای حسین

پرچم حسین به دست عباس است وبرسر زینب! !اینجاست که کشف حجاب استراتژی دشمن میشود!
چادر یعنی بیرق حسین...وعاشورا یعنی انتقاد از ظلم و فساد حتی به قیمت جان
زینب جان گاهی چادرم خاکی میشود چادر مشکی ام!
از درودیوار شهر خاکی میشود از نگاه های طعنه آمیز خاکی میشود از حرف های سیاه خاکی میشود گاهی چادرم را خودم خاکی میکنم!
چادرم را میشویم تا غبار شهر را از رویش پاک کنم تا سنگینی نگاه ها را پاک کنم...
ولی خوب میدانم جانبازی است برای خودش این چادر من!
دربرابر ترکش های نگاه مسموم تکه تکه هم میشود!
اما تسلیم هرگز!
پس کمکم کن زینب جان تا بتوانم چادر خاکی که یادگاری از جانبازی توست را حفظ کنم...
تا بتوانم مرهمی باشد چادرم برایت بانو...
عفت و چادرت را برای زخمهای دل"حسین" وزینبش مرهم باشد عفیف بمان بانو...
در راببند بگذار بگویند مهمان نواز نیستی!
اینگونه هرکسی حریم دلت را لمس نمیکند...
دیروز میگفتند:زنان دختران خدا هستند وآنها را زنده به گور میکردند؛ وامروز میگویند:زنان آزاد هستند وآنان رابه پستی شهوت می کشانند، تفاوت چندانی در دیروز وامروز حاصل
نشده است جز اینکه دیروز جسم زن را میکشتند وامروز روح اورا میکشند وجسمش
میشود وسیلهء چشم چرانی مردان هوس باز...